Kolları Bağlı Odysseus, İkinci Bölüm, M.C.Anday

KOLLARI BAĞLI ODYSSEUS İKİNCİ BÖLÜM 1.  Büyüdük çocukluğumuzdanBüyüdük tarihe usulcaBiz bir yana, doğa bir yanaDoğanın yanında bir başka doğaKarşından bize gözlerimiz mi bakan?Ve güneş altındaki ölümlü tanrılaraHâlâ şaşkınlık içindeki yontulardaSusar doğadan ayrı düşmüş insanİnsanın boşluğunda doğa.2.Belli değil biz mi, doğa mıKimdi kim bu ayrılığı isteyen?Belki kör bir çocuk küstü ağladıİlk karın çılgın geyiğinden;Belki de bir sakar büyücü karıAşımıza tanyeri ağarırkenAğulu, esrik bir göktaşıDüşürdü bileziğindenÇıldırmış evrenler artığı3. Kaşla göz arasında oldu olanBirdenbire ilk göz süreksiz ve anısızİlk kuş kanadınca ürkek ve yalnızAğaçtan önceki ağaçlarla tek bir anTüyleri diken dikendir hayvanınIşığın püsküllü atları şaşkınGözün gözü daha kocamanVe hiç göz değmemiş ormanınTembel devi boş bulundu apansız 4.  İşte o zaman bir akarsuGeçtiği yerlerden bir daha geçtiİsteyerek ikiledi kendiniGök bir daha, bulut bir dahaSaklı bir deniz denizin altındaYaprağının altında yaprakGöründü görünecek ucuUçan kuş gene uçuyorduKendi gibi olmaya çalışarak5.Oysa giden bulut değil, yaprak değildirRenk bir düşünce gibi büyür çünküTutamam tuttuğum dalda belki elim varBakıp unutmuşum gözlerimi denizdeGökyüzü belleğim olur çünkü gittikçeNe duyu, ne görü, sade yıldızlarBütün müyüm, parça mıyım, kim bilir?Yitmiş gitmişim güneşlerle yüklüYiten güneş değil, toprak değildir.6.Bağlantısız bir düzende ordan orayaKoştukça artıyordu yalnızlığımBir dinothorium'un gözünden baktımKendime -Ne çılgınlık!- yabancı ve uzakDenizi gözlerinden çıkarmış daSallıyordu gagasında bir martıRüzgâr tüyleniyordu bir kuştaYavaş yavaş yoğunlaşarakGök gürültüsü az sonra artık ağaçtı.7. Kaç kez unuttum sevinciYağmurlu bir gezegendi çiçekKulaklarım çiçek sesleriyle doluKokusunu gördüm onun giderekGeceler, gündüzler yaratıyorduGecenin gündüzün yardımı ileMadenlerin, rüzgârın, göğün yardımiyleMadenleri, rüzgârı, gökyüzlerini,Çiçegi yaratıyordu kendi kendine. 8. Kendi kendine geçip giden maviKanatlı atında dalganınYarıya indirgemiş daireyiSallanın maviler sallanınVarabilir misiniz yayın ötesine?İki nokta arasında sürekliVe sonsuz bir koşu ki tanrımGökler de yarım, dalgalar da yarımDalgaları gökler tamamlıyor, geçtikçe. 9. Esriktim artık çalkantıdanBirlikte var olmanın rastlantısıAldı götürdü beni bir anDeğişen biçimler içinde...Artık üçgen yağmurları mıGök piramitleri iç içeDeğirmi denizler mi istersin yansıyanKüsuf konilerinde sapsarıGel birliği yeniden kur ey gece! 10. Ama saat kaç, kim bu başucumdaki?Saf olayın yenilenmesi mi su?Ağaçlar gerisin geri eski yerineAçılarla aralıklar tıpatıp doğruAma saat kaç, kim bu başucumdaki?Kim ölçüyor, soran kim, neye göre?Düzen sevgisi mi, yoksa korku mu?Düşünülmeyenden düşünülene?Ama saat kaç kim bu başucumdaki?