Sözlerin varsa
Var demeksin
BİRİNCİ BÖLÜM1.
Ağır bir zamandı sürekli ve anısızGözden önceki göz içinde yalnızSomut hayvanlar yürürdü hayvanlarlaAğaçtan önceki ağaçlar büyürdüAçardı hasatsız gökyüzünüUstan önceki sabah kanlarlaBulut tapınağında bir yıldız2.
Evreni tostoparlak uyur böcekDüşünde gökleyin kocamanGök mü yoksa böcek mi önceDuruşur bir anda geçmişle gelecekGeyik akarsuları özlediğinceHem su hem geyiktir akanDüşle gerçekleyin iç içe3.
Bildik bakışları ile süzerdi beniAynasında sarılaştığım nehirÇekirgelerle büyürdüm üç adımda birÇekirgeler kuru yıldızları yerdiAcıkmış bir güneşin öğle dikenleriÇıngıraklarla havayı titretirTanrısal uykularımı bilerdi4.
Ey çocukluk, mutluluk simyacısı!Alevini bul getir yanmış bakırınBatı bulutundaki alı indir yereNe oldu tomurcuğun içindeki ısıKırmızı yaldızla mı damladı altınSaydam sapın özündeki ambere?Bul getir korkusuz büyücü, gizci başı!5.
Yerin üstünde gördük bunu unutmaHerkes yeniden yaşadı ve unuttuKalıntılarla uzak anılarla yakınKendi görütünde bir kırmızı karacaNe güzel yangındı o yangınHerkes yeniden yaşadı ve unuttuYaktığımız mutluluğu unutma6.
Ey doğa, büyük doğa, sağır kral!Tasında mermer yaz yağmuruKesik bacağında güneş halhalÇağırıyorsun eski bahçene çocukluğuSendin senin mutlu uyruğunduSonra baktım pencereme vuran dalGörünüp yok oldu7.
Ekşi salkımdan şarabı çıkaran kimToprağı ateşten, ateşi sudanBitkiyle, böcekle, benimle oluşanSonra kitaplarda okuyup öğrendiğimGörünmez ışınlar, iç içe yörüngelerBensiz mi yanar, bensiz mi dönerYasaların içgüdümdü benim8.
Unutamam o güz ikindisiniHer yanda alı al bir mutlulukTerli bir at gibi gülümseyiverdiDüşle gerçek arası dörtnalaBir koşudan sanki çoğala çoğalaGelip yitivermişti çarçabukBeyaz kulelerle bayraklar ortasında9.
Şimdi ondan ne ki kaldıUnutulmuş bir kapı belki kaldıDeğişmez biçim, arı renk, ölümsüz birlikO zorunlu kendiliğindenlikAnılarla geldi gitti kaldıDuyularda bir ürperti kaldıArtık eski bahçelerde değildik10.
Duyular eski ağaçlarım benimHer gece bütün kuşlarını yiyenAlaca bulaca fener alayıUnutup gidilmiş körebelerimBilinçsiz bir inatla yeniden Yeniden boyuna yenidenKurup kaldırıyorsunuz bu sofrayı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder