YAZ DÖRTLÜKLERİIÇok kaynamış Sular gibiyimÇok kaynamış sular gibiGöğsümü boyuna süngülüyorumGeçiriyorum kendi ömrümden Uykular gibiIIHer zamanki gibi oldu geneYalnız kaldığımda KalemlerimleTestiler konuşmaya başladı, Perdeler kımıldadıBirazdan Ölü Annem de gelir dolaba Süt içmeyeIIIBurası kış köşesi, benimdir der ben dururumBurası Yaz köşesi, bir Deliyi vururumBurası Güz köşesi, koklarım DağlarıBurası Bahar köşesi, kudururum OrmandaIVBiz Onunla yakın şehirlerde büyüdükBen toz toprak içindeydim, O Mandolin çalardıNeriman Öğretmenin çok sesli korosundaÇocuktum, üzgün olurdum, saçlarım kıvırcıktıV Kuşlar savruluyor derken ortalığaGülüyor yan odalarda birileriEn yalnız adamıyım Orta DoğununTanrım kabul et artık şiirlerimiVIÇok yoruldum öyle bir ölümden sonraSigara içecek göğsüm azaldıBu Paris'in sokakları üzüm gibidirAcılar bir salkımda yerlerini alıyorVIIBoğulmak cinsinden bir nesneydiÇünkü esniyordu Kalbim, eskiydiBir tren geliyordu pofurdayarakTipinin kargalarıyla Ankara BozkırınaVIIIÖmrümüzün çoğu mezarlıkta geçecekDiye şakalaşan eski ArkadaşNe yapıyorsun sen Bandırma'daÖlsek de dinlensek biraz, bana kalırsa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder