UZANMIŞ BİR KADINA KASİDE
Seni çıplak görmek, toprağı anmak demek...
Toprak, dümdüz uzanan, atların çiğnemediği,
Sürüp yeşertmediğim, salt biçim olan toprak;
O gümüşten sınıra, geleceğe, kapalı...
Seni çıplak görmek, anlamaktır tutkusunu
İnce bir bel arayan yağmurun.
Yahut, yanağının aydınlığını bulamayan
Koca denizin yanıp tutuşmasını
Kanlar uğuldayacak yataklarda,
Ateşten kılıçlarla gelecek;
Bilmeyeceksin ama nerede gizlendiğini
Kurbağa yüreğinin, mor menekşeciğin.
Kökler birbirine girmiş karnında;
Dudaklarını, bir gündoğusu, sınırsız.
Yatağın ılık güllerinin altında
Bekliyor sırasını ölüler, gamsız.
Çeviri: Bilge Karasu, Yeditepe, 1 Ağustos 1953, Sayı 42, s.8.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder