KARA BİR ZAMANA ALINLIK
1.
yenik güne ezgiler
VIII. SÖZ'ÜN YURTLUĞU"Ne yazıyorsun?" diye soruyorgeçen günkü çocuk: usulcaaçmış bir haşhaş çiçeğiçitin yanında. Öğle sonunundinginliğinde yankılanıyorsoru. Yaşam böyle apansızkuşatıyor Sözü: daha yolunusorarken yele, kerteriz ararkengeri dönmek için. Çünkü bir yurtgereksinir söz de: unutulmave yeniden bulunmak üzere. Yazgı bu!kovulmuş ve yargılanmış adınakonuşana ne mutlu. Dönecek olanodur çiçekler içinde; tutuşmuşardında yabanıl gece.Ey kokuya işleyen yazı! Gölgeyeaçtığın remilde görünce kendisuretini, vaktindir bil:konuşulacaktır zamana karşı.Sevgili çocuk! Güngeldiyse şükürler olsun; kaçton kalay eritildi; göğsündenbir düğme açtırmak içinkilitler ermişinin. Bir Kitapbu: belki de senin yazacağın: içindetitreyip dururken binlerce kandil.Ey kokuya işleyen yazı! Gölgeyeişleyen yazı! Reddedildinve kabul edildin: Korktu Davud Taigecenin açıkladığından ve gününsakladığından; el yazmalarınısuya attı. Su solduve kum çatladı. Ama Gazalî ey çocuköldü çölü soluyarak ve göğsündeBuharî'nin kor kesilmiş kitabı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder