30 Ocak 2015 Cuma

Beşir Fuad, A.Oktay

Beşir FuadBEŞİR FUAD                                                                                                      Enis Batur'aGün doldu: Kendime bir aksisedayım.Ürktüm hep hayalâttan. Aklımbana açıkla: Yırtılanzaman mı gülün yaprağımı? Elindeburuşturuyrdu validem. Kapatılmışve leylî bakışlı mecnune. Ömrümşimdiden "bir devr-i hüzün"ve kapkara matem: Diz dizeyimdalgın hayaletinle. Ufkusen misin seyreyleyenDarüşşifa'nın o tozlupenceresinden, ben mi? Vehimlerve cinnet korkusubana mirasın. Ölü oğul daküçük, çıplak ayaklarıylageziniyor sofada, çatınıniçindeki rüzgâr gibi.Ey hafıza! KanıyorNe varsa süzdüğün. Siyah zambak:Koridorlarında usulca açano Civzit mektebinin. "Gecedeyazmayı mutad edindim"daha o zamandan. Sırdırçünkü yazı: Candan doğarve âyân ettikten sonrasır olur.                    Nemsin benimöteki zamanlardaki çocuk? Bir hasımgibi mi büyüttüm seni kalbimde?sözüm sana yine de: Kimi gerçekdaha derin düşten. Düşler degeleceğe gönderir ve Yitik sözdirilir okurun dilinde.Yaşamım! Doğrusunyanlış olduğun kadar. Bir dikengibisin içimde.                      Ah! Gülün yok.Doğ karanlığın devasarahminden deokurum hisset beni:                                                              İntiharımı da fenne tatbik edeceğim:                                                              Şiryanlardan birinin geçtiği mahalde                                                              cildin altına klorit kokain şırınga                                                              edip buranın hissini iptal ettikten                                                              sonra orasını yarıp şiryanı keserek                                                              seyelân-i dem tevlidiyle terk-i hayat                                                              edeceğim"Zevcem! Kim kimin uçurumu?Her ağuş, ne yapsakbir serzeniş aslında. Metresim!Kucaklaştık ama daha bir kezbuluşamadık. Tecilindolmasını bekledim ben.                                                                     Suret-i Varaka                                                               "Ameliyatımı icra ettim. hiç                                                              bir ağrı duymadım. Kan aksın                                                              diye hiddeyle kolumu kaldırdım."ki "kağıt dahi kanla mülemma"

TEBLİĞ 

                                                              "Matbuat idare-i behiyyesinden Ceridet ül  Hakayık

                                                              nam gazetenin bir nüshasında intihara dair münderiç

                                                              olan varakanın diyanet-i islâmiyeye mübayin fıkaratı

                                                              mutazammın olmasına ve merkez-i hilafet-i islâmiyede

                                                              tab ve neşrolunan evrak ve havadisten bazılarının akaid-i

                                                              islâmiyeyi mazallah-ı teala inkâr ve istihfaf yolundaki

                                                              neşriyatı, diyaneten ve siyaseten rehih-i cevaz ve

                                                              müsamaha olamayacağına"¹

Beşir Fuad! Kardeşim benim.

1) "İntihar hareketini böylesine etkin bir toplumsal silah haline getiren şey, intihar hareketlerinin düşünsel (refleksiv) boyutudur. Sanırım şudur kastedilen şey: 'Hiç kimse yaşamında bir yanlışlık olmadığı sürece intihar etmez'. Bu gewrçek o kadar açıktır ki, çoğu zaman göz ardı edilmiştir. Böylece hareketin önemli bir ögesi gözden kaçırılmıştır: İntihar, geride kalanlara işlerin ne kadar kötü gittiğini göstermeyi amaçlar". (A.Alvarez, The Savage God, A Study of Suicide, s.116, Penguin Books 1983).

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder