Beşir FuadBEŞİR FUAD Enis Batur'aGün doldu: Kendime bir aksisedayım.Ürktüm hep hayalâttan. Aklımbana açıkla: Yırtılanzaman mı gülün yaprağımı? Elindeburuşturuyrdu validem. Kapatılmışve leylî bakışlı mecnune. Ömrümşimdiden "bir devr-i hüzün"ve kapkara matem: Diz dizeyimdalgın hayaletinle. Ufkusen misin seyreyleyenDarüşşifa'nın o tozlupenceresinden, ben mi? Vehimlerve cinnet korkusubana mirasın. Ölü oğul daküçük, çıplak ayaklarıylageziniyor sofada, çatınıniçindeki rüzgâr gibi.Ey hafıza! KanıyorNe varsa süzdüğün. Siyah zambak:Koridorlarında usulca açano Civzit mektebinin. "Gecedeyazmayı mutad edindim"daha o zamandan. Sırdırçünkü yazı: Candan doğarve âyân ettikten sonrasır olur. Nemsin benimöteki zamanlardaki çocuk? Bir hasımgibi mi büyüttüm seni kalbimde?sözüm sana yine de: Kimi gerçekdaha derin düşten. Düşler degeleceğe gönderir ve Yitik sözdirilir okurun dilinde.Yaşamım! Doğrusunyanlış olduğun kadar. Bir dikengibisin içimde. Ah! Gülün yok.Doğ karanlığın devasarahminden deokurum hisset beni: İntiharımı da fenne tatbik edeceğim: Şiryanlardan birinin geçtiği mahalde cildin altına klorit kokain şırınga edip buranın hissini iptal ettikten sonra orasını yarıp şiryanı keserek seyelân-i dem tevlidiyle terk-i hayat edeceğim"Zevcem! Kim kimin uçurumu?Her ağuş, ne yapsakbir serzeniş aslında. Metresim!Kucaklaştık ama daha bir kezbuluşamadık. Tecilindolmasını bekledim ben. Suret-i Varaka "Ameliyatımı icra ettim. hiç bir ağrı duymadım. Kan aksın diye hiddeyle kolumu kaldırdım."ki "kağıt dahi kanla mülemma"
TEBLİĞ
"Matbuat idare-i behiyyesinden Ceridet ül Hakayık
nam gazetenin bir nüshasında intihara dair münderiç
olan varakanın diyanet-i islâmiyeye mübayin fıkaratı
mutazammın olmasına ve merkez-i hilafet-i islâmiyede
tab ve neşrolunan evrak ve havadisten bazılarının akaid-i
islâmiyeyi mazallah-ı teala inkâr ve istihfaf yolundaki
neşriyatı, diyaneten ve siyaseten rehih-i cevaz ve
müsamaha olamayacağına"¹
Beşir Fuad! Kardeşim benim.
1) "İntihar hareketini böylesine etkin bir toplumsal silah haline getiren şey, intihar hareketlerinin düşünsel (refleksiv) boyutudur. Sanırım şudur kastedilen şey: 'Hiç kimse yaşamında bir yanlışlık olmadığı sürece intihar etmez'. Bu gewrçek o kadar açıktır ki, çoğu zaman göz ardı edilmiştir. Böylece hareketin önemli bir ögesi gözden kaçırılmıştır: İntihar, geride kalanlara işlerin ne kadar kötü gittiğini göstermeyi amaçlar". (A.Alvarez, The Savage God, A Study of Suicide, s.116, Penguin Books 1983).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder